Jump to content

podnajem

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Deverbal from podnająć. Calque of German Untermiete.[1] First attested in 1851.[2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pɔdˈna.jɛm/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ajɛm
  • Syllabification: pod‧na‧jem

Noun

[edit]

podnajem m inan

  1. (property law) sublease (a lease sublet by a tenant or lessee to a subtenant)
    podnajem lokalu ― sublease of a property
    podnajem mieszkania ― sublease of an apartment
    podnajem powierzchni ― sublease of a space
    umowa podnajmu ― sublease agreement
    możliwość podnajmu ― possibility to sublease

Declension

[edit]
Declension of podnajem
singular
nominative podnajem
genitive podnajemu
dative podnajemowi
accusative podnajem
instrumental podnajemem
locative podnajemie
vocative podnajemie

Derived terms

[edit]
adjective
noun
verbs
[edit]
adjective
nouns
verbs

References

[edit]
  1. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “podnająć”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  2. ^ Jan Wincenty Bandtkie (1851) Prawo prywatne polskie napisane i wykładane przed rokiem 1830 w b. Warszawskim Aleksandryjskim Uniwersytecie‎[1] (in Polish), page 409

Further reading

[edit]
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=podnajem&oldid=82162357"