podnajem

Polish

Etymology

Deverbal from podnająć. Calque of German Untermiete. First attested in 1851.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔdˈna.jɛm/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ajɛm
• Syllabification: pod‧na‧jem

Noun

podnajem m inan

1. (property law) sublease (a lease sublet by a tenant or lessee to a subtenant)

   podnajem lokalu ― sublease of a property

   podnajem mieszkania ― sublease of an apartment

   podnajem powierzchni ― sublease of a space

   umowa podnajmu ― sublease agreement

   możliwość podnajmu ― possibility to sublease

Declension

Declension of podnajem

	singular
nominative	podnajem
genitive	podnajemu
dative	podnajemowi
accusative	podnajem
instrumental	podnajemem
locative	podnajemie
vocative	podnajemie

Derived terms

adjective

• podnajemny

 

noun

• podnajemnik

 

verbs

• podnajmować impf, podnająć pf

 

Related terms

adjective

• podnajemczy

 

nouns

• podnajemca
• podnajemczyni

 

verbs

• podnajmować impf, podnająć pf

 

Further reading

• podnajem in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• podnajem in Polish dictionaries at PWN
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “podnajem”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 380
• podnajem in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego