From pod- + leźć.
podleźć pf (imperfective podłazić)
- (colloquial, intransitive) to walk up to something, to approach
- (colloquial, intransitive) to put oneself into a dangerous situation [with pod (+ accusative) ‘into what’]
- (colloquial, intransitive) to climb, drag oneself upward
Conjugation of podleźć pf
|
podleźć
|
podlezę
|
podleziemy
|
podleziesz
|
podleziecie
|
podlezie
|
podlezą
|
podlezie się
|
podlazłem, -(e)m podlazł
|
podlazłam, -(e)m podlazła
|
podlazłom, -(e)m podlazło
|
podleźliśmy, -(e)śmy podleźli
|
podlazłyśmy, -(e)śmy podlazły
|
podlazłeś, -(e)ś podlazł
|
podlazłaś, -(e)ś podlazła
|
podlazłoś, -(e)ś podlazło
|
podleźliście, -(e)ście podleźli
|
podlazłyście, -(e)ście podlazły
|
podlazł
|
podlazła
|
podlazło
|
podleźli
|
podlazły
|
podleziono
|
podlazłbym, bym podlazł
|
podlazłabym, bym podlazła
|
podlazłobym, bym podlazło
|
podleźlibyśmy, byśmy podleźli
|
podlazłybyśmy, byśmy podlazły
|
podlazłbyś, byś podlazł
|
podlazłabyś, byś podlazła
|
podlazłobyś, byś podlazło
|
podleźlibyście, byście podleźli
|
podlazłybyście, byście podlazły
|
podlazłby, by podlazł
|
podlazłaby, by podlazła
|
podlazłoby, by podlazło
|
podleźliby, by podleźli
|
podlazłyby, by podlazły
|
podleziono by
|
niech podlezę
|
podleźmy
|
podleź
|
podleźcie
|
niech podlezie
|
niech podlezą
|
podlazłszy
|
podlezienie
|
- podleźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- podleźć in Polish dictionaries at PWN