podkupić

Polish

Etymology

From pod- +‎ kupić.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔtˈku.pit͡ɕ/
• Rhymes: -upit͡ɕ
• Syllabification: pod‧ku‧pić

Verb

podkupić pf (imperfective podkupywać)

1. (transitive) to outbid, to outbuy

Conjugation

Conjugation of podkupić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		podkupić
future tense	1st	podkupię			podkupimy
	2nd	podkupisz			podkupicie
	3rd	podkupi			podkupią
	impersonal	podkupi się
past tense	1st	podkupiłem, -(e)m podkupił	podkupiłam, -(e)m podkupiła	podkupiłom, -(e)m podkupiło	podkupiliśmy, -(e)śmy podkupili	podkupiłyśmy, -(e)śmy podkupiły
	2nd	podkupiłeś, -(e)ś podkupił	podkupiłaś, -(e)ś podkupiła	podkupiłoś, -(e)ś podkupiło	podkupiliście, -(e)ście podkupili	podkupiłyście, -(e)ście podkupiły
	3rd	podkupił	podkupiła	podkupiło	podkupili	podkupiły
	impersonal	podkupiono
conditional	1st	podkupiłbym, bym podkupił	podkupiłabym, bym podkupiła	podkupiłobym, bym podkupiło	podkupilibyśmy, byśmy podkupili	podkupiłybyśmy, byśmy podkupiły
	2nd	podkupiłbyś, byś podkupił	podkupiłabyś, byś podkupiła	podkupiłobyś, byś podkupiło	podkupilibyście, byście podkupili	podkupiłybyście, byście podkupiły
	3rd	podkupiłby, by podkupił	podkupiłaby, by podkupiła	podkupiłoby, by podkupiło	podkupiliby, by podkupili	podkupiłyby, by podkupiły
	impersonal	podkupiono by
imperative	1st	niech podkupię			podkupmy
	2nd	podkup			podkupcie
	3rd	niech podkupi			niech podkupią
passive adjectival participle		podkupiony	podkupiona	podkupione	podkupieni	podkupione
anterior adverbial participle		podkupiwszy
verbal noun		podkupienie

Further reading

• podkupić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• podkupić in Polish dictionaries at PWN