poczciwy

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *počьstь.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈt͡ʂt͡ɕi.vɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ivɘ
• Syllabification: po‧czci‧wy

Adjective

poczciwy (comparative poczciwszy, superlative najpoczciwszy, derived adverb poczciwie)

1. good-natured, kind

   Synonym: dobroduszny

Declension

Declension of poczciwy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	poczciwy		poczciwa	poczciwe	poczciwi	poczciwe
genitive	poczciwego		poczciwej	poczciwego	poczciwych
dative	poczciwemu		poczciwej	poczciwemu	poczciwym
accusative	poczciwego	poczciwy	poczciwą	poczciwe	poczciwych	poczciwe
instrumental	poczciwym		poczciwą	poczciwym	poczciwymi
locative	poczciwym		poczciwej	poczciwym	poczciwych

Related terms

noun

• cześć

 

verbs

• czcić
• uczcić

 

Further reading

• poczciwy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• poczciwy in Polish dictionaries at PWN