pocieszyciel

Polish

Etymology

From pocieszyć +‎ -ciel.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔ.t͡ɕɛˈʂɘ.t͡ɕɛl/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘt͡ɕɛl
• Syllabification: po‧cie‧szy‧ciel

Noun

pocieszyciel m pers (female equivalent pocieszycielka)

1. comforter, consoler

   Synonym: paraklet

Declension

Declension of pocieszyciel

	singular	plural
nominative	pocieszyciel	pocieszyciele
genitive	pocieszyciela	pocieszycieli
dative	pocieszycielowi	pocieszycielom
accusative	pocieszyciela	pocieszycieli
instrumental	pocieszycielem	pocieszycielami
locative	pocieszycielu	pocieszycielach
vocative	pocieszycielu	pocieszyciele

Further reading

• pocieszyciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pocieszyciel in Polish dictionaries at PWN