pochamrać

Polish

Etymology

From po- +‎ pochamrać.

Pronunciation

• (Lesser Poland):
  • (Kielce) IPA^(key): /pɔˈxam.rat͡ɕ/
  • (Lasovia) IPA^(key): /pɔˈxam.rat͡ɕ/

Verb

pochamrać pf (imperfective chamrać)

1. (transitive, Lasovia) to ruin, to mess up something

   Na piekne mi pochamrało zboze. ― It completely ruined the grain on me.

   Pochamrał mi odziewek. ― He messed up my clothes.

2. (transitive, Kielce) to crumple; to shred

   Pochamráł smaty na mnie. ― He crumpled/shredded rags on me.

Further reading

• Władysław Siarkowski (1878) “pochamrać”, in “Materiały do etnografii ludu polskiego z okolic Kielc”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowej (in Polish), volume 2, chapter 3, Krakow: Komisyja Antropologiczna Akademii Umiejętności w Krakowie, page 245
• Oskar Kolberg (1865) “chamrać”, in Lud. Jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańce. Serya II. Sandomierskie (in Polish), page 261