pobłysk

Polish

Etymology

Deverbal of pobłyskać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɔ.bwɘsk/
• Rhymes: -ɔbwɘsk
• Syllabification: po‧błysk

Noun

pobłysk m inan

1. (literary) reflection (something that is reflected)

   Synonyms: odbicie, odblask, odbłysk, refleks

Declension

Declension of pobłysk

	singular	plural
nominative	pobłysk	pobłyski
genitive	pobłysku	pobłysków
dative	pobłyskowi	pobłyskom
accusative	pobłysk	pobłyski
instrumental	pobłyskiem	pobłyskami
locative	pobłysku	pobłyskach
vocative	pobłysku	pobłyski

Derived terms

adjective

• pobłyskliwy

Related terms

verbs

• pobłyskać
• pobłyskiwać
• pobłysnąć

Further reading

• pobłysk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pobłysk in Polish dictionaries at PWN