poświadczenie

Polish

Etymology

From poświadczyć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔ.ɕfjatˈt͡ʂɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: po‧świad‧cze‧nie

Noun

poświadczenie n

1. (uncountable) verbal noun of poświadczyć
2. (countable) confirmation, receipt, testament (writing or signature confirming something)

   Synonyms: potwierdzenie, zaświadczenie

Declension

Declension of poświadczenie

	singular	plural
nominative	poświadczenie	poświadczenia
genitive	poświadczenia	poświadczeń
dative	poświadczeniu	poświadczeniom
accusative	poświadczenie	poświadczenia
instrumental	poświadczeniem	poświadczeniami
locative	poświadczeniu	poświadczeniach
vocative	poświadczenie	poświadczenia

Related terms

verbs

• poświadczać impf
• poświadczyć pf

 

Further reading

• poświadczenie in Polish dictionaries at PWN