pośratać

Polish

Etymology

From po- +‎ śratać.

Pronunciation

• (Lesser Poland):
  • (Biecz) IPA^(key): /pɔˈɕra.tat͡ɕ/

Verb

pośratać pf

1. (reflexive with się, Bieczz, of people) Synonym of zejść się (“to get together, to meet”)
2. (reflexive with się, Biecz, of people) Synonym of porozumieć się (“to come to an understanding”)
3. (reflexive with się, Biecz, of animals) Synonym of zwąchać się (“to smell one another”)

Derived terms

(nouns):

• pośratanie

Further reading

• Roman Zawiliński (1880) “pośratać”, in “Gwara brzezińska w pow. ropczyckim”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (I) (in Polish), volume 8, Krakow: Akademia Umiejętności, page 231