Jump to content

połachotać

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From po- +‎ łachotać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pɔ.waˈxɔ.tat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔtat͡ɕ
  • Syllabification: po‧ła‧cho‧tać

Verb

[edit]

połachotać pf (imperfective łachotać)

  1. (transitive) to tickle
    Synonyms: połaskotać, połechtać

Conjugation

[edit]
Conjugation of połachotać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive połachotać
future tense 1st połachoczę połachoczemy
2nd połachoczesz połachoczecie
3rd połachocze połachoczą
impersonal połachocze się
past tense 1st połachotałem,
-(e)m połachotał
połachotałam,
-(e)m połachotała
połachotałom,
-(e)m połachotało
połachotaliśmy,
-(e)śmy połachotali
połachotałyśmy,
-(e)śmy połachotały
2nd połachotałeś,
-(e)ś połachotał
połachotałaś,
-(e)ś połachotała
połachotałoś,
-(e)ś połachotało
połachotaliście,
-(e)ście połachotali
połachotałyście,
-(e)ście połachotały
3rd połachotał połachotała połachotało połachotali połachotały
impersonal połachotano
conditional 1st połachotałbym,
bym połachotał
połachotałabym,
bym połachotała
połachotałobym,
bym połachotało
połachotalibyśmy,
byśmy połachotali
połachotałybyśmy,
byśmy połachotały
2nd połachotałbyś,
byś połachotał
połachotałabyś,
byś połachotała
połachotałobyś,
byś połachotało
połachotalibyście,
byście połachotali
połachotałybyście,
byście połachotały
3rd połachotałby,
by połachotał
połachotałaby,
by połachotała
połachotałoby,
by połachotało
połachotaliby,
by połachotali
połachotałyby,
by połachotały
impersonal połachotano by
imperative 1st niech połachoczę połachoczmy
2nd połachocz połachoczcie
3rd niech połachocze niech połachoczą
passive adjectival participle połachotany połachotana połachotane połachotani połachotane
anterior adverbial participle połachotawszy
verbal noun połachotanie

or:

Conjugation of połachotać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive połachotać
future tense 1st połachocę połachocemy
2nd połachocesz połachocecie
3rd połachoce połachocą
impersonal połachoce się
past tense 1st połachotałem,
-(e)m połachotał
połachotałam,
-(e)m połachotała
połachotałom,
-(e)m połachotało
połacohtaliśmy,
-(e)śmy połacohtali
połachotałyśmy,
-(e)śmy połachotały
2nd połachotałeś,
-(e)ś połachotał
połachotałaś,
-(e)ś połachotała
połachotałoś,
-(e)ś połachotało
połacohtaliście,
-(e)ście połacohtali
połachotałyście,
-(e)ście połachotały
3rd połachotał połachotała połachotało połacohtali połachotały
impersonal połachotano
conditional 1st połachotałbym,
bym połachotał
połachotałabym,
bym połachotała
połachotałobym,
bym połachotało
połacohtalibyśmy,
byśmy połacohtali
połachotałybyśmy,
byśmy połachotały
2nd połachotałbyś,
byś połachotał
połachotałabyś,
byś połachotała
połachotałobyś,
byś połachotało
połacohtalibyście,
byście połacohtali
połachotałybyście,
byście połachotały
3rd połachotałby,
by połachotał
połachotałaby,
by połachotała
połachotałoby,
by połachotało
połacohtaliby,
by połacohtali
połachotałyby,
by połachotały
impersonal połachotano by
imperative 1st niech połachocę połachoczmy
2nd połachocz połachoczcie
3rd niech połachoce niech połachocą
passive adjectival participle połachotany połachotana połachotane połachotani połachotane
anterior adverbial participle połachotawszy
verbal noun połachotanie

Further reading

[edit]
  • połachotać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • połachotać in Polish dictionaries at PWN