počinanje

Upper Sorbian

Etymology

From počinać +‎ -anje.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɔt͡ʃinanjɛ/
• Rhymes: -ɔt͡ʃinanjɛ
• Hyphenation: po‧či‧na‧nje
• Syllabification: po‧či‧na‧nje

Noun

počinanje n

1. verbal noun of počinać
   1. beginning
   2. behavior
      • 1862, Křesćan Bohuwěr Pful, Hornjołužiska serbska ryčnica na přirunowacym stejišću‎^[1], volume 1, Z nakł. Maćicy Serbskeje, page 31:

        Tola tajke počinanje bjez swědomja je nimo.

        But such behavior without conscience is over.

   3. (in the plural) machinations

Declension

Declension of počinanje (neuter soft stem)

	singular	dual	plural
nominative	počinanje	počinani	počinanja
genitive	počinanja	počinanjow	počinanjow
dative	počinanju	počinanjomaj	počinanjam
accusative	počinanje	počinani	počinanja
instrumental	počinanjom	počinanjomaj	počinanjemi
locative	počinanju	počinanjomaj	počinanjach
vocative	počinanje	počinani	počinanja

References

• “počinanje” in Soblex
• Křesćan Pful, editor (1866), “počinanje”, in Łužiski serbski słownik / Lausitzisch Wendisches Wörterbuch‎^[2] (in German), Budyšin: Maćica Serbska, page 474