plajta

Polish

Etymology

Borrowed from German Pleite (“bankruptcy”), from Yiddish פּליטה (pleyte, “escape, getaway”), from Hebrew פְּלִיטָה.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈplaj.ta/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ajta
• Syllabification: plaj‧ta

Noun

plajta f

1. (finance) insolvency, bankruptcy (a legally declared or recognized condition of insolvency of a person or organization)

   Synonyms: bankructwo, niewypłacalność, upadłość

2. (colloquial) failure (state or condition opposite success)

   Synonym: niepowodzenie

Declension

Declension of plajta

	singular	plural
nominative	plajta	plajty
genitive	plajty	plajt
dative	plajcie	plajtom
accusative	plajtę	plajty
instrumental	plajtą	plajtami
locative	plajcie	plajtach
vocative	plajto	plajty

Derived terms

noun

• plajciarz

 

verbs

• plajtować
• splajtować

 

Further reading

• plajta in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• plajta in Polish dictionaries at PWN