plaat

See also: plåt

Dutch

Etymology

From Middle Dutch plate, from Old French plate.

Pronunciation

• IPA^(key): /plaːt/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: plaat
• Rhymes: -aːt
• Homophone: Plaat

Noun

plaat f (plural platen, diminutive plaatje n)

1. board, sheet, plate
2. record (e.g. an LP)
3. (chiefly Suriname, colloquial) roti (unleavened flatbread)

   Synonyms: roti, pannenkoek, rotiplaat, blancoplaat

Derived terms

• bakplaat
• blanco plaat
• borstplaat
• de plaat poetsen
• grammofoonplaat
• kookplaat
• langspeelplaat
• platendraaier
• platenspeler
• platenwinkel
• rotiplaat
• Rottumerplaat
• zandplaat

 

Descendants

• → Aukan: palati
• → Indonesian: pelat
• → Papiamentu: plachi (from the diminutive)
• → Sranan Tongo: plât
  • → Caribbean Javanese: pelat

Estonian

Etymology

From Low German plate.

Noun

plaat (genitive plaadi, partitive plaati)

1. tile, slab, plate, board
2. record (phonograph), CD, DVD

Inflection

Declension of plaat (ÕS type 22e/riik, t-d gradation)
		singular	plural
nominative		plaat	plaadid
accusative	nom.
	gen.	plaadi
genitive			plaatide
partitive		plaati	plaate plaatisid
illative		plaati plaadisse	plaatidesse plaadesse
inessive		plaadis	plaatides plaades
elative		plaadist	plaatidest plaadest
allative		plaadile	plaatidele plaadele
adessive		plaadil	plaatidel plaadel
ablative		plaadilt	plaatidelt plaadelt
translative		plaadiks	plaatideks plaadeks
terminative		plaadini	plaatideni
essive		plaadina	plaatidena
abessive		plaadita	plaatideta
comitative		plaadiga	plaatidega

Derived terms

• emaplaat
• vinüülplaat