plaĉi

See also: placi, plací, and płaci

Esperanto

Etymology

From Latin placeō.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈplat͡ʃi]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡ʃi
• Hyphenation: pla‧ĉi

Verb

plaĉi (present plaĉas, past plaĉis, future plaĉos, conditional plaĉus, volitive plaĉu)

1. (intransitive) to please, to be pleasing to (usually translated into English as like with exchange of the subject and object)

   Ĉi tiu pomo plaĉas al mi. ― I like this apple. (literally, “This apple is pleasing to me.”)

Conjugation

Conjugation of plaĉi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		plaĉas		plaĉis		plaĉos
active participle		plaĉanta	plaĉantaj	plaĉinta	plaĉintaj	plaĉonta	plaĉontaj
	acc.	plaĉantan	plaĉantajn	plaĉintan	plaĉintajn	plaĉontan	plaĉontajn
nominal active participle		plaĉanto	plaĉantoj	plaĉinto	plaĉintoj	plaĉonto	plaĉontoj
	acc.	plaĉanton	plaĉantojn	plaĉinton	plaĉintojn	plaĉonton	plaĉontojn
adverbial active participle		plaĉante		plaĉinte		plaĉonte

infinitive		plaĉi						imperative		plaĉu						conditional		plaĉus

Derived terms

• plaĉo