Jump to content

pléisiúr

From Wiktionary, the free dictionary

Irish

[edit]

Etymology

[edit]

From Early Modern English pleasur, plesur, from Middle English plaisir (pleasure), from Old French plesir, plaisir (to please), from Latin placeō (to please, to seem good), from the Proto-Indo-European *pleh₂-k- (wide and flat).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

pléisiúr m (genitive singular pléisiúir, nominative plural pléisiúir)

  1. pleasure

Declension

[edit]
Declension of pléisiúr (first declension)
bare forms
case singular plural
nominative pléisiúr pléisiúir
vocative a phléisiúir a phléisiúra
genitive pléisiúir pléisiúr
dative pléisiúr pléisiúir
forms with the definite article
case singular plural
nominative an pléisiúr na pléisiúir
genitive an phléisiúir na bpléisiúr
dative leis an bpléisiúr
don phléisiúr
leis na pléisiúir

Mutation

[edit]
Mutated forms of pléisiúr
radical lenition eclipsis
pléisiúr phléisiúr bpléisiúr

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

[edit]