piorunujący

Polish

Etymology

From piorunować +‎ -ący.

Pronunciation

• IPA^(key): /pjɔ.ru.nuˈjɔn.t͡sɘ/
• Rhymes: -ɔnt͡sɘ
• Syllabification: pio‧ru‧nu‧ją‧cy

Adjective

piorunujący (comparative bardziej piorunujący, superlative najbardziej piorunujący, derived adverb piorunująco)

1. electrifying, terrific
2. (medicine) fulminating, foudroyant

Declension

Declension of piorunujący (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	piorunujący		piorunująca	piorunujące	piorunujący	piorunujące
genitive	piorunującego		piorunującej	piorunującego	piorunujących
dative	piorunującemu		piorunującej	piorunującemu	piorunującym
accusative	piorunującego	piorunujący	piorunującą	piorunujące	piorunujących	piorunujące
instrumental	piorunującym		piorunującą	piorunującym	piorunującymi
locative	piorunującym		piorunującej	piorunującym	piorunujących

Participle

piorunujący (active adjectival)

1. active adjectival participle of piorunować

Further reading

• piorunujący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• piorunujący in Polish dictionaries at PWN