pinungtol

Old English

Etymology

From pīnung +‎ tōl.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpiː.nunɡˌtoːl/, [ˈpiː.nuŋɡˌtoːl]

Noun

pīnungtōl n

1. instrument of torture

Declension

Strong a-stem:

	singular	plural
nominative	pīnungtōl	pīnungtōl
accusative	pīnungtōl	pīnungtōl
genitive	pīnungtōles	pīnungtōla
dative	pīnungtōle	pīnungtōlum

References

• Joseph Bosworth and T. Northcote Toller (1898) “pīnungtōl”, in An Anglo-Saxon Dictionary‎^[1], 2nd edition, Oxford: Oxford University Press.