pingiel

Polish

Etymology

Clipping of ping-pong + -el.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpiŋ.ɡjɛl/
• Rhymes: -iŋɡjɛl
• Syllabification: pin‧giel

Noun

pingiel m animal

1. (colloquial, table tennis) Synonym of tenis stołowy (“table tennis”)
2. (colloquial, humorous, in the plural) glasses, specs

Declension

Declension of pingiel

	singular	plural
nominative	pingiel	pingle
genitive	pingla	pingli
dative	pinglowi	pinglom
accusative	pingla	pingle
instrumental	pinglem	pinglami
locative	pinglu	pinglach
vocative	pinglu	pingle

Derived terms

(nouns):

• pinglarz

Further reading

• pingiel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pingiel in miejski.pl
• pingle in miejski.pl