pierdolnąć

Polish

Etymology

From pierdolić +‎ -nąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /pjɛrˈdɔl.nɔɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔlnɔɲt͡ɕ
• Syllabification: pier‧dol‧nąć

Verb

pierdolnąć pf

1. (transitive, vulgar) to hit

   Synonyms: see Thesaurus:bić

   Pierdolnął go śledziem. ― They fuckin' smacked him with a goddamn herring.

2. (transitive, vulgar) to place

   Pierdolnij ten obraz na ścianę. ― Go ahead and slap that painting on the wall.

   Pierdolnął wielki budynek na środku boiska. ― They just fucking erected a building in the middle of the field

3. (intransitive, vulgar) to say something stupid

   Józiu znowu coś pierdolnął. ― Józiu blathered something or other.

4. (transitive, vulgar) to arrange something

   Pierdolnął sobie takie fajniuśkie autko... ― He "acquired" for himself a new french car.

   Pierdolnął mu takie wesele jakiego jeszcze nigdy nie miał. ― He set up a wedding like he had never had before.

5. (transitive, vulgar) to stop doing something, to leave something

   Pierdolnął pracę i poszedł w pizdu. ― He fucked on out of work.

6. (transitive, vulgar) to explode

   Pierdolnęła atomówka w Hiroszimie. ― The atom bomb blew the fuck up in Hiroshima.

7. (transitive, vulgar) to appear in a sudden, sharp manner, out of the blue

   Cały dzień zbierało się na deszcz i jak w końcu, kurwa, pierdolnęło to całe zboże się pokładło. ― It looked like it was going to rain all day and then it just fucking plopped out of the sky and all of the wheat drooped.

8. (transitive, vulgar) to deteriorate, to break

   Jechał sobie maluszek, niby nigdy nic aż nagle mu pierdolnął, kurwa, silnik. ― The little boy was driving along when all of a sudden his engine just fucking went kaput.

9. (intransitive, vulgar) to die

   Maciek pierdolnął na serce. ― Maciek fucking died because of his heart.

10. (transitive, vulgar) to create

    ...aż pewnego razu pierdolnął obraz wysoki na dwa metry. ― ...until one day, he shat out an image two meters tall.

    Stał tak pokornie, aż nagle pierdolnął sobie bąka. ― He stood there quietly, until suddenly he ripped one.

11. (reflexive with się, vulgar) to hit oneself
12. (reflexive with się, vulgar) to make a mistake

    Pierdolnął się w obliczeniach. ― He kept fucking up his calculations.

Declension

Conjugation of pierdolnąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pierdolnąć
future tense	1st	pierdolnę			pierdolniemy
	2nd	pierdolniesz			pierdolniecie
	3rd	pierdolnie			pierdolną
	impersonal	pierdolnie się
past tense	1st	pierdolnąłem, -(e)m pierdolnął	pierdolnęłam, -(e)m pierdolnęła	pierdolnęłom, -(e)m pierdolnęło	pierdolnęliśmy, -(e)śmy pierdolnęli	pierdolnęłyśmy, -(e)śmy pierdolnęły
	2nd	pierdolnąłeś, -(e)ś pierdolnął	pierdolnęłaś, -(e)ś pierdolnęła	pierdolnęłoś, -(e)ś pierdolnęło	pierdolnęliście, -(e)ście pierdolnęli	pierdolnęłyście, -(e)ście pierdolnęły
	3rd	pierdolnął	pierdolnęła	pierdolnęło	pierdolnęli	pierdolnęły
	impersonal	pierdolnięto
conditional	1st	pierdolnąłbym, bym pierdolnął	pierdolnęłabym, bym pierdolnęła	pierdolnęłobym, bym pierdolnęło	pierdolnęlibyśmy, byśmy pierdolnęli	pierdolnęłybyśmy, byśmy pierdolnęły
	2nd	pierdolnąłbyś, byś pierdolnął	pierdolnęłabyś, byś pierdolnęła	pierdolnęłobyś, byś pierdolnęło	pierdolnęlibyście, byście pierdolnęli	pierdolnęłybyście, byście pierdolnęły
	3rd	pierdolnąłby, by pierdolnął	pierdolnęłaby, by pierdolnęła	pierdolnęłoby, by pierdolnęło	pierdolnęliby, by pierdolnęli	pierdolnęłyby, by pierdolnęły
	impersonal	pierdolnięto by
imperative	1st	niech pierdolnę			pierdolnijmy
	2nd	pierdolnij			pierdolnijcie
	3rd	niech pierdolnie			niech pierdolną
passive adjectival participle		pierdolnięty	pierdolnięta	pierdolnięte	pierdolnięci	pierdolnięte
anterior adverbial participle		pierdolnąwszy
verbal noun		pierdolnięcie

Derived terms

noun

• pierdolnik

 

adjective

• pierdolnięty

 

Further reading

• pierdolnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pierdolnąć in Polish dictionaries at PWN