pieniać

Polish

Etymology

Borrowed from Old Ruthenian пеня́ть (penjátʹ). First attested in the 16th century.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈpjɛ.ɲat͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈpjɛ.ɲat͡ɕ/

• Rhymes: -ɛɲat͡ɕ
• Syllabification: pie‧niać

Verb

pieniać impf

1. (transitive or reflexive with się, obsolete, law) to process; to blame in court
2. (transitive, obsolete) to drag into court

Conjugation

Conjugation of pieniać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pieniać
present tense	1st	pieniam			pieniamy
	2nd	pieniasz			pieniacie
	3rd	pienia			pieniają
	impersonal	pienia się
past tense	1st	pieniałem, -(e)m pieniał	pieniałam, -(e)m pieniała	pieniałom, -(e)m pieniało	pienialiśmy, -(e)śmy pieniali	pieniałyśmy, -(e)śmy pieniały
	2nd	pieniałeś, -(e)ś pieniał	pieniałaś, -(e)ś pieniała	pieniałoś, -(e)ś pieniało	pienialiście, -(e)ście pieniali	pieniałyście, -(e)ście pieniały
	3rd	pieniał	pieniała	pieniało	pieniali	pieniały
	impersonal	pieniano
future tense	1st	będę pieniał, będę pieniać	będę pieniała, będę pieniać	będę pieniało, będę pieniać	będziemy pieniali, będziemy pieniać	będziemy pieniały, będziemy pieniać
	2nd	będziesz pieniał, będziesz pieniać	będziesz pieniała, będziesz pieniać	będziesz pieniało, będziesz pieniać	będziecie pieniali, będziecie pieniać	będziecie pieniały, będziecie pieniać
	3rd	będzie pieniał, będzie pieniać	będzie pieniała, będzie pieniać	będzie pieniało, będzie pieniać	będą pieniali, będą pieniać	będą pieniały, będą pieniać
	impersonal	będzie pieniać się
conditional	1st	pieniałbym, bym pieniał	pieniałabym, bym pieniała	pieniałobym, bym pieniało	pienialibyśmy, byśmy pieniali	pieniałybyśmy, byśmy pieniały
	2nd	pieniałbyś, byś pieniał	pieniałabyś, byś pieniała	pieniałobyś, byś pieniało	pienialibyście, byście pieniali	pieniałybyście, byście pieniały
	3rd	pieniałby, by pieniał	pieniałaby, by pieniała	pieniałoby, by pieniało	pienialiby, by pieniali	pieniałyby, by pieniały
	impersonal	pieniano by
imperative	1st	niech pieniam			pieniajmy
	2nd	pieniaj			pieniajcie
	3rd	niech pienia			niech pieniają
active adjectival participle		pieniający	pieniająca	pieniające	pieniający	pieniające
passive adjectival participle		pieniany	pieniana	pieniane	pieniani	pieniane
contemporary adverbial participle		pieniając
verbal noun		pienianie

Further reading

• pieniać in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “pieniać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “pieniać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pieniać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 149
• pieniać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego