piękno

Polish

Etymology

From piękny +‎ -o.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpjɛŋk.nɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛŋknɔ
• Syllabification: pięk‧no

Noun

piękno n

1. beauty (quality of pleasing appearance)

Declension

Declension of piękno

	singular
nominative	piękno
genitive	piękna
dative	pięknu
accusative	piękno
instrumental	pięknem
locative	pięknie
vocative	piękno

Related terms

adjectives

• piękny

 

adverbs

• pięknie

 

nouns

• piękność

 

Further reading

• piękno in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• piękno in Polish dictionaries at PWN