pertemptatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of pertemptō.
Participle
[edit]pertemptātus (feminine pertemptāta, neuter pertemptātum); first/second-declension participle
- tested thoroughly
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | pertemptātus | pertemptāta | pertemptātum | pertemptātī | pertemptātae | pertemptāta | |
Genitive | pertemptātī | pertemptātae | pertemptātī | pertemptātōrum | pertemptātārum | pertemptātōrum | |
Dative | pertemptātō | pertemptātō | pertemptātīs | ||||
Accusative | pertemptātum | pertemptātam | pertemptātum | pertemptātōs | pertemptātās | pertemptāta | |
Ablative | pertemptātō | pertemptātā | pertemptātō | pertemptātīs | |||
Vocative | pertemptāte | pertemptāta | pertemptātum | pertemptātī | pertemptātae | pertemptāta |