perekińczyk

Polish

Alternative forms

• przekińczyk, perekidczyk (obsolete)

Etymology

Borrowed from Ukrainian переки́нчик (perekýnčyk). First attested in 1728.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pɛ.rɛˈkiɲ.t͡ʂɘk/

• (Middle Polish) IPA^(key): /pɛ.rɛˈkiɲ.t͡ʂɨk/

• Rhymes: -iɲt͡ʂɘk
• Syllabification: pe‧re‧kiń‧czyk

Noun

perekińczyk m pers

1. (obsolete) defector, recreant, renegade, turncoat (disloyal person who betrays or deserts a cause)

   Synonyms: przeniewierca, zdrajca

2. (obsolete, law enforcement) fugitive (person who flees or escapes and travels secretly from place to place, and sometimes uses disguises and aliases to conceal their identity, as to avoid law authorities and an arrest or prosecution, or to avoid some other unwanted situation)

   Synonym: zbieg

Declension

Declension of perekińczyk

	singular	plural
nominative	perekińczyk	perekińczycy/perekińczyki (deprecative)
genitive	perekińczyka	perekińczyków
dative	perekińczykowi	perekińczykom
accusative	perekińczyka	perekińczyków
instrumental	perekińczykiem	perekińczykami
locative	perekińczyku	perekińczykach
vocative	perekińczyku	perekińczycy

Further reading

• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “perekińczyk”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “perekińczyk”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• M. Arcta Słownik Staropolski/Przekińczyk on the Polish Wikisource.Wikisource ^pl