pechowiec

Polish

Etymology

From pech +‎ -owiec.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɛˈxɔ.vjɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvjɛt͡s
• Syllabification: pe‧cho‧wiec

Noun

pechowiec m pers

1. (colloquial) jinx, schlemiel (unlucky person)

Declension

Declension of pechowiec

	singular	plural
nominative	pechowiec	pechowcy/pechowce (deprecative)
genitive	pechowca	pechowców
dative	pechowcowi	pechowcom
accusative	pechowca	pechowców
instrumental	pechowcem	pechowcami
locative	pechowcu	pechowcach
vocative	pechowcze	pechowcy

Related terms

(adjective):

• pechowy

(adverb):

• pechowo

(nouns):

• pech
• pechowość

(verbs):

• zapeszać impf
• zapeszyć pf

Further reading

• pechowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pechowiec in Polish dictionaries at PWN