pełnomocny

Polish

Etymology

From pełny +‎ -o- +‎ mocny. Calque of Ecclesiastical Latin plēnipotens.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɛw.nɔˈmɔt͡s.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡snɘ
• Syllabification: peł‧no‧moc‧ny

Adjective

pełnomocny (not comparable, derived adverb pełnomocnie)

1. (law) plenipotent, plenipotentiary, entitled (authorized to take certain official or legal actions on someone's behalf)
2. (law) lawful, valid, legally binding (enforceable by law)

   Synonyms: prawomocny, ważny, wiążący

   Antonyms: niepełnomocny, nieprawomocny

Declension

Declension of pełnomocny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	pełnomocny		pełnomocna	pełnomocne	pełnomocni	pełnomocne
genitive	pełnomocnego		pełnomocnej	pełnomocnego	pełnomocnych
dative	pełnomocnemu		pełnomocnej	pełnomocnemu	pełnomocnym
accusative	pełnomocnego	pełnomocny	pełnomocną	pełnomocne	pełnomocnych	pełnomocne
instrumental	pełnomocnym		pełnomocną	pełnomocnym	pełnomocnymi
locative	pełnomocnym		pełnomocnej	pełnomocnym	pełnomocnych

Derived terms

nouns

• pełnomocność

 

Related terms

nouns

• pełnomocnictwo
• pełnomocniczka
• pełnomocnik

 

Further reading

• pełnomocny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pełnomocny in Polish dictionaries at PWN