passaportus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]From *passāre (“to pass”) + portus (“port”).
Pronunciation
[edit]- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /pas.saˈpor.tus/, [päsːäˈpɔrt̪us]
Noun
[edit]passāportus m (genitive passāportūs); fourth declension (Medieval Latin)
- authorization to travel through a country, freedom of passage; a passport
- Synonym: syngraphus
Declension
[edit]Fourth-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | passāportus | passāportūs |
genitive | passāportūs | passāportuum |
dative | passāportuī | passāportibus |
accusative | passāportum | passāportūs |
ablative | passāportū | passāportibus |
vocative | passāportus | passāportūs |
References
[edit]- R. E. Latham, D. R. Howlett, & R. K. Ashdowne, editors (1975–2013), “passaportus”, in Dictionary of Medieval Latin from British Sources[1], London: Oxford University Press for the British Academy, →ISBN, →OCLC
- Jacques Monfrin, "passaportus, -us, m.", in Novum Glossarium Mediae Latinitatis: Pars - Passerulus (Ejnar Munksgaard, 1985), page 451-452
- Rácz Imre, "passaportus", in Glossarium Latin-Magyar Szójegyzék (Miskolc, 1998), page 44