partytura

Polish

Etymology

Borrowed from Italian partitura.

Pronunciation

• IPA^(key): /par.tɨˈtu.ra/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ura
• Syllabification: par‧ty‧tu‧ra

Noun

partytura f

1. (music) sheet music
2. (theater) script (copy of a play with the director's comments regarding the staging of the work)

Declension

Declension of partytura

	singular	plural
nominative	partytura	partytury
genitive	partytury	partytur
dative	partyturze	partyturom
accusative	partyturę	partytury
instrumental	partyturą	partyturami
locative	partyturze	partyturach
vocative	partyturo	partytury

Derived terms

adjective

• partyturowy

 

Further reading

• partytura in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• partytura in Polish dictionaries at PWN