papieżnik

Polish

Etymology

From papież +‎ -nik. First attested in 1560.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /paˈpjɛʐ.ɲik/

• (Middle Polish) IPA^(key): /pɒˈpjɛʐ.ɲik/

• Rhymes: -ɛʐɲik
• Syllabification: pa‧pież‧nik

Noun

papieżnik m pers (female equivalent papieżnica, related adjective papieżniczy)

1. (obsolete, Roman Catholocism) Synonym of papista

Declension

Declension of papieżnik

	singular	plural
nominative	papieżnik	papieżnicy/papieżniki (deprecative)
genitive	papieżnika	papieżników
dative	papieżnikowi	papieżnikom
accusative	papieżnika	papieżników
instrumental	papieżnikiem	papieżnikami
locative	papieżniku	papieżnikach
vocative	papieżniku	papieżnicy

Further reading

• papieżnik in Polish dictionaries at PWN
• Paweł Kupiszewski (20.03.2023) “PAPIEŻNIK”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “papieżnik”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “papieżnik”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “papieżnik”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 47
• papieżnik in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego