Jump to content

pandrów

From Wiktionary, the free dictionary

Old Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *ponorvь.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /pandrɔːf/
  • IPA(key): (15th CE) /pandrof/

Noun

[edit]

pandrów m animacy unattested

  1. (attested in Greater Poland) grub, larva
    Synonyms: chrobak, czyrw
    • 1908 [c. 1500], Bolesław Erzepki, editor, Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490[1], Lubiń, page 62:
      Pąndrow tarma
      [Pandrów tarma]

Descendants

[edit]
  • >? Polish: pędrak

Further reading

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “pandrów, panrów”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN