pajęczarz

Polish

Etymology

From pająk +‎ -arz. First attested in 1908.

Pronunciation

• IPA^(key): /paˈjɛn.t͡ʂaʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛnt͡ʂaʂ
• Syllabification: pa‧ję‧czarz

Noun

pajęczarz m pers

1. (colloquial) unlicensed radio listener or television watcher
2. (colloquial) thief who steals laundry hanging on a clothesline

Declension

Declension of pajęczarz

	singular	plural
nominative	pajęczarz	pajęczarze
genitive	pajęczarza	pajęczarzy
dative	pajęczarzowi	pajęczarzom
accusative	pajęczarza	pajęczarzy
instrumental	pajęczarzem	pajęczarzami
locative	pajęczarzu	pajęczarzach
vocative	pajęczarzu	pajęczarze

Derived terms

(nouns):

• pajęczarstwo

Further reading

• pajęczarz in Polish dictionaries at PWN