paenuleus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

From paenula (kind of cloak or mantle).

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

paenuleus (feminine paenulea, neuter paenuleum); first/second-declension adjective

  1. Of or pertaining to the paenula.

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative paenuleus paenulea paenuleum paenuleī paenuleae paenulea
Genitive paenuleī paenuleae paenuleī paenuleōrum paenuleārum paenuleōrum
Dative paenuleō paenuleō paenuleīs
Accusative paenuleum paenuleam paenuleum paenuleōs paenuleās paenulea
Ablative paenuleō paenuleā paenuleō paenuleīs
Vocative paenulee paenulea paenuleum paenuleī paenuleae paenulea
[edit]

References

[edit]
  • paenuleus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • paenuleus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.