pacáil

Irish

Etymology

paca +‎ -áil

Pronunciation

• (Munster) IPA^(key): /pˠaˈkɑːlʲ/
• (Connacht) IPA^(key): /ˈpˠakɑːlʲ/
• (Ulster) IPA^(key): /ˈpˠakælʲ/

Verb

pacáil (present analytic pacálann, future analytic pacálfaidh, verbal noun pacáil, past participle pacáilte)

1. to pack (put or bring things together in a limited or confined space, especially for storage or transport), to box (place inside a box)

Conjugation

conjugation of pacáil (first conjugation – B)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	pacálaim	pacálann tú; pacálair†	pacálann sé, sí	pacálaimid	pacálann sibh	pacálann siad; pacálaid†	a phacálann; a phacálas / a bpacálann*	pacáiltear
	past	phacáil mé; phacálas	phacáil tú; phacálais	phacáil sé, sí	phacálamar; phacáil muid	phacáil sibh; phacálabhair	phacáil siad; phacáladar	a phacáil / ar phacáil*	pacáladh
	past habitual	phacálainn / bpacálainn‡‡	phacáilteá / bpacáilteᇇ	phacáladh sé, sí / bpacáladh sé, s퇇	phacálaimis; phacáladh muid / bpacálaimis‡‡; bpacáladh muid‡‡	phacáladh sibh / bpacáladh sibh‡‡	phacálaidís; phacáladh siad / bpacálaidís‡‡; bpacáladh siad‡‡	a phacáladh / a bpacáladh*	phacáiltí / bpacáilt퇇
future		pacálfaidh mé; pacálfad	pacálfaidh tú; pacálfair†	pacálfaidh sé, sí	pacálfaimid; pacálfaidh muid	pacálfaidh sibh	pacálfaidh siad; pacálfaid†	a phacálfaidh; a phacálfas / a bpacálfaidh*	pacálfar
conditional		phacálfainn / bpacálfainn‡‡	phacálfá / bpacálfᇇ	phacálfadh sé, sí / bpacálfadh sé, s퇇	phacálfaimis; phacálfadh muid / bpacálfaimis‡‡; bpacálfadh muid‡‡	phacálfadh sibh / bpacálfadh sibh‡‡	phacálfaidís; phacálfadh siad / bpacálfaidís‡‡; bpacálfadh siad‡‡	a phacálfadh / a bpacálfadh*	phacálfaí / bpacálfa퇇
subjunctive	present	go bpacála mé; go bpacálad†	go bpacála tú; go bpacálair†	go bpacála sé, sí	go bpacálaimid; go bpacála muid	go bpacála sibh	go bpacála siad; go bpacálaid†	—	go bpacáiltear
	past	dá bpacálainn	dá bpacáilteá	dá bpacáladh sé, sí	dá bpacálaimis; dá bpacáladh muid	dá bpacáladh sibh	dá bpacálaidís; dá bpacáladh siad	—	dá bpacáiltí
imperative		pacálaim	pacáil	pacáladh sé, sí	pacálaimis	pacálaigí; pacálaidh†	pacálaidís	—	pacáiltear
verbal noun		pacáil
past participle		pacáilte

*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Noun

pacáil m (genitive singular pacála)

1. verbal noun of pacáil
2. packing, packaging

Declension

Declension of pacáil (third declension, no plural)

bare forms case singular nominative pacáil vocative a phacáil genitive pacála dative pacáil forms with the definite article case singular nominative an pacáil genitive an phacála dative leis an bpacáil don phacáil

Mutation

Mutated forms of pacáil

radical	lenition	eclipsis
pacáil	phacáil	bpacáil

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “pacáil”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN