płacz

See also: plącz

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpwat͡ʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡ʂ
• Syllabification: płacz

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *plačь, from Proto-Balto-Slavic *plā́ˀkjas, from Proto-Indo-European *pleh₂k-yó-s, from *pleh₂k-. Doublet of plaga.

Noun

płacz m inan

1. cry (shedding of tears)

Declension

Declension of płacz

	singular	plural
nominative	płacz	płacze
genitive	płaczu	płaczów
dative	płaczowi	płaczom
accusative	płacz	płacze
instrumental	płaczem	płaczami
locative	płaczu	płaczach
vocative	płaczu	płacze

Related terms

• płaczący
• płaczek
• płaczliwy
• płakać

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

płacz

1. second-person singular imperative of płakać

Further reading

• płacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• płacz in Polish dictionaries at PWN