pędzel

Polish

Etymology

Borrowed from Middle High German pinsel, from Old French pincel, from Latin pēnicillum.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɛn.d͡zɛl/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛnd͡zɛl
• Syllabification: pę‧dzel

Noun

pędzel m inan (diminutive pędzelek)

1. (painting) brush, paintbrush

   Hyponym: ławkowiec

Declension

Declension of pędzel

	singular	plural
nominative	pędzel	pędzle
genitive	pędzla	pędzli
dative	pędzlowi	pędzlom
accusative	pędzel	pędzle
instrumental	pędzlem	pędzlami
locative	pędzlu	pędzlach
vocative	pędzlu	pędzle

Derived terms

adjective

• pędzlowy

 

verb

• pędzlować impf

 

Descendants

• → Belarusian: пэ́ндзаль (péndzalʹ)
• → Russian: бе́нзель (bénzelʹ)
• → Ukrainian: пе́нзель (pénzelʹ)

Further reading

• pędzel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pędzel in Polish dictionaries at PWN