pęch

See also: pech and Pech

Polish

Etymology

Deverbal from pąchać.

Pronunciation

• (Greater Poland):
  • (Kuyavia) IPA^(key): /ˈpɛw̃x/

Noun

pęch m inan

1. (Kuyavia) Synonym of węch (“smell”) (sense of smell)

   Ma psi pęch. ― He has a dog-like sense of smell.

Derived terms

verbs

• pęszyć impf

 

Further reading

• Józef Bliziński (1860) “pęch”, in Abecadłowy spis wyrazów języka ludowego w Kujawach i Galicyi Zachodniej (in Polish), Warszawa, page 628
• Oskar Kolberg (1867) “pęch”, in Dzieła wszystkie: Kujawy (in Polish), page 274