From Wiktionary, the free dictionary
Borrowed from English poach + -áil.
póitseáil (present analytic póitseálann, future analytic póitseálfaidh, verbal noun póitseáil, past participle póitseáilte)
- (transitive, intransitive) poach
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
póitseálaim
|
póitseálann tú; póitseálair†
|
póitseálann sé, sí
|
póitseálaimid
|
póitseálann sibh
|
póitseálann siad; póitseálaid†
|
a phóitseálann; a phóitseálas / a bpóitseálann*
|
póitseáiltear
|
past
|
phóitseáil mé; phóitseálas
|
phóitseáil tú; phóitseálais
|
phóitseáil sé, sí
|
phóitseálamar; phóitseáil muid
|
phóitseáil sibh; phóitseálabhair
|
phóitseáil siad; phóitseáladar
|
a phóitseáil / ar phóitseáil*
|
póitseáladh
|
past habitual
|
phóitseálainn / bpóitseálainn‡‡
|
phóitseáilteá / bpóitseáilteᇇ
|
phóitseáladh sé, sí / bpóitseáladh sé, s퇇
|
phóitseálaimis; phóitseáladh muid / bpóitseálaimis‡‡; bpóitseáladh muid‡‡
|
phóitseáladh sibh / bpóitseáladh sibh‡‡
|
phóitseálaidís; phóitseáladh siad / bpóitseálaidís‡‡; bpóitseáladh siad‡‡
|
a phóitseáladh / a bpóitseáladh*
|
phóitseáiltí / bpóitseáilt퇇
|
future
|
póitseálfaidh mé; póitseálfad
|
póitseálfaidh tú; póitseálfair†
|
póitseálfaidh sé, sí
|
póitseálfaimid; póitseálfaidh muid
|
póitseálfaidh sibh
|
póitseálfaidh siad; póitseálfaid†
|
a phóitseálfaidh; a phóitseálfas / a bpóitseálfaidh*
|
póitseálfar
|
conditional
|
phóitseálfainn / bpóitseálfainn‡‡
|
phóitseálfá / bpóitseálfᇇ
|
phóitseálfadh sé, sí / bpóitseálfadh sé, s퇇
|
phóitseálfaimis; phóitseálfadh muid / bpóitseálfaimis‡‡; bpóitseálfadh muid‡‡
|
phóitseálfadh sibh / bpóitseálfadh sibh‡‡
|
phóitseálfaidís; phóitseálfadh siad / bpóitseálfaidís‡‡; bpóitseálfadh siad‡‡
|
a phóitseálfadh / a bpóitseálfadh*
|
phóitseálfaí / bpóitseálfa퇇
|
subjunctive
|
present
|
go bpóitseála mé; go bpóitseálad†
|
go bpóitseála tú; go bpóitseálair†
|
go bpóitseála sé, sí
|
go bpóitseálaimid; go bpóitseála muid
|
go bpóitseála sibh
|
go bpóitseála siad; go bpóitseálaid†
|
—
|
go bpóitseáiltear
|
past
|
dá bpóitseálainn
|
dá bpóitseáilteá
|
dá bpóitseáladh sé, sí
|
dá bpóitseálaimis; dá bpóitseáladh muid
|
dá bpóitseáladh sibh
|
dá bpóitseálaidís; dá bpóitseáladh siad
|
—
|
dá bpóitseáiltí
|
imperative
|
póitseálaim
|
póitseáil
|
póitseáladh sé, sí
|
póitseálaimis
|
póitseálaigí; póitseálaidh†
|
póitseálaidís
|
—
|
póitseáiltear
|
verbal noun
|
póitseáil
|
past participle
|
póitseáilte
|
*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
póitseáil f (genitive singular póitseála)
- (act of) poaching
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
- Ó Dónaill, Niall (1977) “póitseáil”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- “poach”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013–2024
- “poaching”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013–2024