póg

See also: pog, POG, and pòg

Irish

Etymology

From Old Irish póc,^[1] from Latin (dare) pācem (“to give peace”) (originally a kiss as a sign of peace during a mass), via Brythonic.

Pronunciation

(Munster, Connacht) IPA^(key): /pˠoːɡ/
(Ulster) IPA^(key): /pˠɔːɡ/^[2]

Noun

póg f (genitive singular póige, nominative plural póga)

kiss

Declension

Declension of póg (second declension)

bare forms
case	singular	plural
nominative	póg	póga
vocative	a phóg	a phóga
genitive	póige	póg
dative	póg póig (archaic, dialectal)	póga

forms with the definite article
case	singular	plural
nominative	an phóg	na póga
genitive	na póige	na bpóg
dative	leis an bpóg leis an bpóig (archaic, dialectal) don phóg don phóig (archaic, dialectal)	leis na póga

Verb

póg (present analytic pógann, future analytic pógfaidh, verbal noun pógadh, past participle pógtha)

(transitive, intransitive) kiss

Conjugation

conjugation of póg (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	pógaim	pógann tú; pógair^†	pógann sé, sí	pógaimid	pógann sibh	pógann siad; pógaid^†	a phógann; a phógas / a bpógann*	pógtar
	past	phóg mé; phógas	phóg tú; phógais	phóg sé, sí	phógamar; phóg muid	phóg sibh; phógabhair	phóg siad; phógadar	a phóg / ar phóg*	pógadh
	past habitual	phógainn / bpógainn‡‡	phógtá / bpógtá‡‡	phógadh sé, sí / bpógadh sé, sí‡‡	phógaimis; phógadh muid / bpógaimis‡‡; bpógadh muid‡‡	phógadh sibh / bpógadh sibh‡‡	phógaidís; phógadh siad / bpógaidís‡‡; bpógadh siad‡‡	a phógadh / a bpógadh*	phógtaí / bpógtaí‡‡
future		pógfaidh mé; pógfad	pógfaidh tú; pógfair^†	pógfaidh sé, sí	pógfaimid; pógfaidh muid	pógfaidh sibh	pógfaidh siad; pógfaid^†	a phógfaidh; a phógfas / a bpógfaidh*	pógfar
conditional		phógfainn / bpógfainn‡‡	phógfá / bpógfá‡‡	phógfadh sé, sí / bpógfadh sé, sí‡‡	phógfaimis; phógfadh muid / bpógfaimis‡‡; bpógfadh muid‡‡	phógfadh sibh / bpógfadh sibh‡‡	phógfaidís; phógfadh siad / bpógfaidís‡‡; bpógfadh siad‡‡	a phógfadh / a bpógfadh*	phógfaí / bpógfaí‡‡
subjunctive	present	go bpóga mé; go bpógad^†	go bpóga tú; go bpógair^†	go bpóga sé, sí	go bpógaimid; go bpóga muid	go bpóga sibh	go bpóga siad; go bpógaid^†	—	go bpógtar
subjunctive	past	dá bpógainn	dá bpógtá	dá bpógadh sé, sí	dá bpógaimis; dá bpógadh muid	dá bpógadh sibh	dá bpógaidís; dá bpógadh siad	—	dá bpógtaí
imperative		pógaim	póg	pógadh sé, sí	pógaimis	pógaigí; pógaidh^†	pógaidís	—	pógtar
verbal noun		pógadh
past participle		pógtha

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

pógaire m (“kisser”)
póg mo thóin

Descendants

→ Yola: poage, poag, paug, paugh

Mutation

Mutated forms of *póg*
radical	lenition	eclipsis
póg	phóg	bpóg

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

^ Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “póc”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
^ Quiggin, E. C. (1906) A Dialect of Donegal, Cambridge University Press, § 359, page 123