oszpecenie

Polish

Etymology

From oszpecić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.ʂpɛˈt͡sɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: o‧szpe‧ce‧nie

Noun

oszpecenie n

1. verbal noun of oszpecić

Declension

Declension of oszpecenie

	singular
nominative	oszpecenie
genitive	oszpecenia
dative	oszpeceniu
accusative	oszpecenie
instrumental	oszpeceniem
locative	oszpeceniu
vocative	oszpecenie

Further reading

• oszpecenie in Polish dictionaries at PWN