oszałamianie

Polish

Etymology

From oszałamiać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.ʂa.waˈmja.ɲɛ/
• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: o‧sza‧ła‧mia‧nie

Noun

oszałamianie n

1. verbal noun of oszałamiać

Declension

Declension of oszałamianie

	singular
nominative	oszałamianie
genitive	oszałamiania
dative	oszałamianiu
accusative	oszałamianie
instrumental	oszałamianiem
locative	oszałamianiu
vocative	oszałamianie

Further reading

• oszałamianie in Polish dictionaries at PWN