oscitabundus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]ōscitō (“gape, yawn”) + -bundus
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /oːs.ki.taːˈbun.dus/, [oːs̠kɪt̪äːˈbʊn̪d̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /oʃ.ʃi.taˈbun.dus/, [oʃːit̪äˈbun̪d̪us]
Adjective
[edit]ōscitābundus (feminine ōscitābunda, neuter ōscitābundum); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ōscitābundus | ōscitābunda | ōscitābundum | ōscitābundī | ōscitābundae | ōscitābunda | |
genitive | ōscitābundī | ōscitābundae | ōscitābundī | ōscitābundōrum | ōscitābundārum | ōscitābundōrum | |
dative | ōscitābundō | ōscitābundae | ōscitābundō | ōscitābundīs | |||
accusative | ōscitābundum | ōscitābundam | ōscitābundum | ōscitābundōs | ōscitābundās | ōscitābunda | |
ablative | ōscitābundō | ōscitābundā | ōscitābundō | ōscitābundīs | |||
vocative | ōscitābunde | ōscitābunda | ōscitābundum | ōscitābundī | ōscitābundae | ōscitābunda |
References
[edit]- “oscitabundus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- oscitabundus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.