Jump to content

osamotniać

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From osamotnić +‎ -ać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɔ.saˈmɔt.ɲat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔtɲat͡ɕ
  • Syllabification: o‧sa‧mot‧niać

Verb

[edit]

osamotniać impf (perfective osamotnić)

  1. (transitive) to abandon, to desert, to forsake

Conjugation

[edit]
Conjugation of osamotniać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive osamotniać
present tense 1st osamotniam osamotniamy
2nd osamotniasz osamotniacie
3rd osamotnia osamotniają
impersonal osamotnia się
past tense 1st osamotniałem,
-(e)m osamotniał
osamotniałam,
-(e)m osamotniała
osamotniałom,
-(e)m osamotniało
osamotnialiśmy,
-(e)śmy osamotniali
osamotniałyśmy,
-(e)śmy osamotniały
2nd osamotniałeś,
-(e)ś osamotniał
osamotniałaś,
-(e)ś osamotniała
osamotniałoś,
-(e)ś osamotniało
osamotnialiście,
-(e)ście osamotniali
osamotniałyście,
-(e)ście osamotniały
3rd osamotniał osamotniała osamotniało osamotniali osamotniały
impersonal osamotniano
future tense 1st będę osamotniał,
będę osamotniać
będę osamotniała,
będę osamotniać
będę osamotniało,
będę osamotniać
będziemy osamotniali,
będziemy osamotniać
będziemy osamotniały,
będziemy osamotniać
2nd będziesz osamotniał,
będziesz osamotniać
będziesz osamotniała,
będziesz osamotniać
będziesz osamotniało,
będziesz osamotniać
będziecie osamotniali,
będziecie osamotniać
będziecie osamotniały,
będziecie osamotniać
3rd będzie osamotniał,
będzie osamotniać
będzie osamotniała,
będzie osamotniać
będzie osamotniało,
będzie osamotniać
będą osamotniali,
będą osamotniać
będą osamotniały,
będą osamotniać
impersonal będzie osamotniać się
conditional 1st osamotniałbym,
bym osamotniał
osamotniałabym,
bym osamotniała
osamotniałobym,
bym osamotniało
osamotnialibyśmy,
byśmy osamotniali
osamotniałybyśmy,
byśmy osamotniały
2nd osamotniałbyś,
byś osamotniał
osamotniałabyś,
byś osamotniała
osamotniałobyś,
byś osamotniało
osamotnialibyście,
byście osamotniali
osamotniałybyście,
byście osamotniały
3rd osamotniałby,
by osamotniał
osamotniałaby,
by osamotniała
osamotniałoby,
by osamotniało
osamotnialiby,
by osamotniali
osamotniałyby,
by osamotniały
impersonal osamotniano by
imperative 1st niech osamotniam osamotniajmy
2nd osamotniaj osamotniajcie
3rd niech osamotnia niech osamotniają
active adjectival participle osamotniający osamotniająca osamotniające osamotniający osamotniające
passive adjectival participle osamotniany osamotniana osamotniane osamotniani osamotniane
contemporary adverbial participle osamotniając
verbal noun osamotnianie
[edit]
nouns

Further reading

[edit]
  • osamotniać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • osamotniać in Polish dictionaries at PWN