osączenie

See also: osaczenie

Polish

Etymology

From osączyć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.sɔnˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: o‧są‧cze‧nie

Noun

osączenie n

1. verbal noun of osączyć

Declension

Declension of osączenie

	singular
nominative	osączenie
genitive	osączenia
dative	osączeniu
accusative	osączenie
instrumental	osączeniem
locative	osączeniu
vocative	osączenie

Further reading

• osączenie in Polish dictionaries at PWN