Jump to content

orzekać

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From orzec +‎ -ać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɔˈʐɛ.kat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛkat͡ɕ
  • Syllabification: o‧rze‧kać

Verb

[edit]

orzekać impf (perfective orzec)

  1. (intransitive, law) to adjudicate, to rule
    Synonym: rozstrzygać
    Trybunał orzekł, że ustawa jest niezgodna z konstytucją.
    The tribunal ruled that the act is unconstitutional.

Conjugation

[edit]
Conjugation of orzekać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive orzekać
present tense 1st orzekam orzekamy
2nd orzekasz orzekacie
3rd orzeka orzekają
impersonal orzeka się
past tense 1st orzekałem,
-(e)m orzekał
orzekałam,
-(e)m orzekała
orzekałom,
-(e)m orzekało
orzekaliśmy,
-(e)śmy orzekali
orzekałyśmy,
-(e)śmy orzekały
2nd orzekałeś,
-(e)ś orzekał
orzekałaś,
-(e)ś orzekała
orzekałoś,
-(e)ś orzekało
orzekaliście,
-(e)ście orzekali
orzekałyście,
-(e)ście orzekały
3rd orzekał orzekała orzekało orzekali orzekały
impersonal orzekano
future tense 1st będę orzekał,
będę orzekać
będę orzekała,
będę orzekać
będę orzekało,
będę orzekać
będziemy orzekali,
będziemy orzekać
będziemy orzekały,
będziemy orzekać
2nd będziesz orzekał,
będziesz orzekać
będziesz orzekała,
będziesz orzekać
będziesz orzekało,
będziesz orzekać
będziecie orzekali,
będziecie orzekać
będziecie orzekały,
będziecie orzekać
3rd będzie orzekał,
będzie orzekać
będzie orzekała,
będzie orzekać
będzie orzekało,
będzie orzekać
będą orzekali,
będą orzekać
będą orzekały,
będą orzekać
impersonal będzie orzekać się
conditional 1st orzekałbym,
bym orzekał
orzekałabym,
bym orzekała
orzekałobym,
bym orzekało
orzekalibyśmy,
byśmy orzekali
orzekałybyśmy,
byśmy orzekały
2nd orzekałbyś,
byś orzekał
orzekałabyś,
byś orzekała
orzekałobyś,
byś orzekało
orzekalibyście,
byście orzekali
orzekałybyście,
byście orzekały
3rd orzekałby,
by orzekał
orzekałaby,
by orzekała
orzekałoby,
by orzekało
orzekaliby,
by orzekali
orzekałyby,
by orzekały
impersonal orzekano by
imperative 1st niech orzekam orzekajmy
2nd orzekaj orzekajcie
3rd niech orzeka niech orzekają
active adjectival participle orzekający orzekająca orzekające orzekający orzekające
passive adjectival participle orzekany orzekana orzekane orzekani orzekane
contemporary adverbial participle orzekając
verbal noun orzekanie
[edit]

Further reading

[edit]
  • orzekać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • orzekać in Polish dictionaries at PWN