Jump to content

orgiń

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

orgiń f

  1. (Chełmno-Dobrzyń) Alternative form of georginia

Further reading

[edit]
  • Kazimierz Nitsch (1907) “orgiń”, in “Dyalekty polskie Prus zachodnich”, in Materyały i Prace Komisyi Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie (in Polish), volume 3, Krakow: Akademia Umiejętności, page 390