Jump to content

ordoni

From Wiktionary, the free dictionary

Esperanto

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [orˈdoni]
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -oni
  • Hyphenation: or‧do‧ni

Verb

[edit]

ordoni (present ordonas, past ordonis, future ordonos, conditional ordonus, volitive ordonu)

  1. to order, to command

Conjugation

[edit]
Conjugation of ordoni
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense ordonas ordonis ordonos
active participle ordonanta ordonantaj ordoninta ordonintaj ordononta ordonontaj
acc. ordonantan ordonantajn ordonintan ordonintajn ordonontan ordonontajn
passive participle ordonata ordonataj ordonita ordonitaj ordonota ordonotaj
acc. ordonatan ordonatajn ordonitan ordonitajn ordonotan ordonotajn
nominal active participle ordonanto ordonantoj ordoninto ordonintoj ordononto ordonontoj
acc. ordonanton ordonantojn ordoninton ordonintojn ordononton ordonontojn
nominal passive participle ordonato ordonatoj ordonito ordonitoj ordonoto ordonotoj
acc. ordonaton ordonatojn ordoniton ordonitojn ordonoton ordonotojn
adverbial active participle ordonante ordoninte ordononte
adverbial passive participle ordonate ordonite ordonote
infinitive ordoni imperative ordonu conditional ordonus

Romanian

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

ordoni

  1. second-person singular present indicative/subjunctive of ordona