orðréttur

Icelandic

Etymology

From orð +‎ réttur.

Adjective

orðréttur (comparative orðréttari, superlative orðréttastur)

1. verbatim, word-for-word

Declension

positive forms of orðréttur

strong declension (indefinite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	orðréttur	orðrétt	orðrétt
	accusative	orðréttan	orðrétta
	dative	orðréttum	orðréttri	orðréttu
	genitive	orðrétts	orðréttrar	orðrétts
	plural	masculine	feminine	neuter
	nominative	orðréttir	orðréttar	orðrétt
	accusative	orðrétta
	dative	orðréttum
	genitive	orðréttra
weak declension (definite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	orðrétti	orðrétta	orðrétta
	acc/dat/gen	orðrétta	orðréttu
	plural (all-case)	orðréttu

comparative forms of orðréttur

weak declension (definite)		masculine	feminine	neuter
	singular (all-case)	orðréttari	orðréttari	orðréttara
	plural (all-case)	orðréttari

superlative forms of orðréttur

strong declension (indefinite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	orðréttastur	orðréttust	orðréttast
	accusative	orðréttastan	orðréttasta
	dative	orðréttustum	orðréttastri	orðréttustu
	genitive	orðréttasts	orðréttastrar	orðréttasts
	plural	masculine	feminine	neuter
	nominative	orðréttastir	orðréttastar	orðréttust
	accusative	orðréttasta
	dative	orðréttustum
	genitive	orðréttastra
weak declension (definite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	orðréttasti	orðréttasta	orðréttasta
	acc/dat/gen	orðréttasta	orðréttustu
	plural (all-case)	orðréttustu

Further reading

• “orðréttur” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)