opwinding

Dutch

Etymology

From opwinden +‎ -ing.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Noun

opwinding f (plural opwindingen, diminutive opwindinkje n)

1. agitation, trepidation
   • 1947, Anne Frank, Het Achterhuis:

     Ons leven verliep met de nodige opwindingen

     Our lives progressed with the needed agitations