oprych

See also: Oprych

Polish

Etymology

Back-formation from opryszek.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔ.prɘx/
• Rhymes: -ɔprɘx
• Syllabification: o‧prych
• Homophone: Oprych

Noun

oprych m pers

1. (Warsaw) petty criminal, hoodlum, brawler, or thug

   Synonyms: see Thesaurus:złodziej, Thesaurus:złoczyńca

Declension

Declension of oprych

	singular	plural
nominative	oprych	oprychy/oprychowie
genitive	oprycha	oprychów
dative	oprychowi	oprychom
accusative	oprycha	oprychów
instrumental	oprychem	oprychami
locative	oprychu	oprychach
vocative	oprychu	oprychy/oprychowie

Related terms

noun

• opryszek

 

Further reading

• oprych in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• oprych in Polish dictionaries at PWN