opierunek

Polish

Etymology

From oprać +‎ -unek.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.pjɛˈru.nɛk/
• Rhymes: -unɛk
• Syllabification: o‧pie‧ru‧nek

Noun

opierunek m inan

1. (archaic) washing clothes, especially undergarments; keeping them clean for someone else

Declension

Declension of opierunek

	singular	plural
nominative	opierunek	opierunki
genitive	opierunku	opierunków
dative	opierunkowi	opierunkom
accusative	opierunek	opierunki
instrumental	opierunkiem	opierunkami
locative	opierunku	opierunkach
vocative	opierunku	opierunki

Related terms

verbs

• opierać
• oprać

 

Further reading

• opierunek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• opierunek in Polish dictionaries at PWN