Jump to content

onzedelijk

From Wiktionary, the free dictionary

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From on- +‎ zedelijk.

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: on‧ze‧de‧lijk

Adjective

[edit]

onzedelijk (comparative onzedelijker, superlative onzedelijkst)

  1. immoral

Declension

[edit]
Declension of onzedelijk
uninflected onzedelijk
inflected onzedelijke
comparative onzedelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial onzedelijk onzedelijker het onzedelijkst
het onzedelijkste
indefinite m./f. sing. onzedelijke onzedelijkere onzedelijkste
n. sing. onzedelijk onzedelijker onzedelijkste
plural onzedelijke onzedelijkere onzedelijkste
definite onzedelijke onzedelijkere onzedelijkste
partitive onzedelijks onzedelijkers

Derived terms

[edit]